Stanisław Lem o filozofii. Cytaty
Cytaty ułożone są chronologicznie, według dat ich napisania, opublikowania lub wypowiedzenia.
Stanisław Lem
Naród i wojna
Dogmat, na którym się opieram, jest to podporządkowanie życia Idei.
Henryk Elzenberg
O idei losu
1. Chcę mówić o i d e i losu, nie o jego pojęciu, ani poczuciu.
Bogusław Wolniewicz
Czy demokracja jest samowystarczalna, czy też potrzebuje przeddemokratycznych, a nawet transcendentnych podstaw?
Pierwotnie w temacie wprowadzenia do dyskusji użyłem sformułowania „niedemokratyczne podstawy” demokracji.
Miłowit Kuniński
Nauka i barbarzyństwo
Może to niepedagogiczny i godny potępienia postępek: z zastrzeżeniami wobec nauki wyrywać się w kraju, gdzie u tylu jeszcze ludzi trzeba wywalczyć najprostsze dla nauki zrozumienie.
Henryk Elzenberg
Empiria i kultura
Jeżeli życie, w oku biologa ewolucjonisty, jest partią rozgrywaną przez planetarną koalicję organizmów, w której przeciwnika stanowi Natura, to całość reguł takiej gry — biosfery z nekrosferą — zawarta jest w teorii homeostazy.
Stanisław Lem
Architektura polska a Niemcy
Przez pięć lat z górą powtarzali Niemcy nieustannie, że wszystko, co jest cenne w dawniejszej kulturze polskiej jest naprawdę ich dziełem.
Władysław Tatarkiewicz
Od narodu kulturowego do narodu politycznego?
Tytuł niniejszego szkicu, celowo opatrzony znakiem zapytania, oznacza, iż samo rozróżnienie nie jest całkowicie jasne, a rzeczywisty i pożądany rozwój narodu nie przebiega od jednej formy do drugiej.
Miłowit Kuniński
Wolność słowa w cywilizacji Zachodu
Temat jest trudny, bo dotyka idei wolności. Ta zaś kryje w sobie niełatwe do rozwiązania antynomie.
Bogusław Wolniewicz
Wspomnienia o tajnym nauczaniu
Po publikacji T. Manteuffla Uniwersytet Warszawski w latach wojny i okupacji znana jest dokładnie organizacja ówczesnego tajnego nauczania, a zbiorowa książka Z dziejów podziemnego Uniwersytetu Warszawskiego oddaje w niezrównany sposób atmosferę jaka na tych podziemnych kursach panowała.
Władysław Tatarkiewicz
Jak upadają cywilizacje
Znakomity pisarz włoski, z zawodu historyk, badacz przeszłości Rzymu, a zarazem niepospolicie bystry obserwator czasów naszych, Gugielmo Ferrero, napisał przed wojną rzecz świetną pt. Tra due mondi o przeciwieństwach ducha germańskiego i ducha łacińskiego; tezę tę samą rozwijał później i precyzował w kilku rozprawach, które ogłosił w czasie wojny.