Kontrowersyjny hołd pruski. Czy Zygmunt Stary popełnił błąd?
W tym roku obchodzimy 1000 lecie koronacji Bolesława Chrobrego oraz 500–lecie hołdu pruskiego. Polska nie jest – jak wiele innych państwa europejskich – państwem nowym; nie powstała w roku 1918.
Zdzisław Krasnodębski
„Lucyferowy pośpiech”, czyli Goethe oskarża diabła
Przeglądając kiedyś prasę poznańską z dwudziestolecia międzywojennego, znalazłem w „Dzienniku Poznańskim” artykuł, z roku 1924, który mówił o tym, że amerykańscy psychiatrzy zaobserwowali zjawisko wzrostu chorób psychicznych na całym świecie w postępie geometrycznym.
Maciej Mazurek
O przymusie przeżywania szczęścia
Brak przeżywania szczęścia stał się poważnym problemem społecznym. Ten brak czyni człowieka podejrzanym.
Maciej Mazurek
Powstanie Warszawskie: dwa kontrargumenty do krytycznej opinii Wolniewicza
W 80. rocznicę Powstania Warszawskiego przypomniano w Internecie jego sprzeczne oceny. Apologetycznie pisali o Powstaniu, m.in., Dariusz Gawin (Warszawa 1944: oślepiający blask wolności, rocznik „Teologii Politycznej” nr 2/2004-2005) i Stanisław Michalkiewicz (Dlaczego warto uczcić Powstanie, „Najwyższy CZAS!” 2014)[1].
Paweł Okołowski
O Warszawie przedwiedeńskiej (i późniejszych lekturach)
Gdy w 1972 roku miałem rozpocząć studia, filozofia, którą zamierzałem studiować, była zamknięta, nie przyjmowano nowych studentów.
Zdzisław Krasnodębski
Krzysztof Michalski i Józef Tischner – wspomnienie
Jestem tutaj w nieco innej roli niż obecni wśród nas członkowie grupy filozoficznej, których połączyło uczestnictwo w seminarium prowadzonym przez Krzysztofa Michalskiego. O istnieniu tej grupy wiedziałem wprawdzie już w roku 1980, ale nie miałem jeszcze wtedy ani z nią, ani z Krzysztofem żadnego bezpośredniego kontaktu. Krzysztofa Michalskiego poznałem osobiście dużo później, dopiero w 1994 roku, kiedy przebywałem na półrocznym stypendium w Instytucie Nauk o Człowieku w Wiedniu. Mieliśmy także kilka ważnych spotkań i rozmów już po śmierci Tischnera.
Zbigniew Stawrowski
Nauczanie Krzysztofa Michalskiego. Wspomnienie
Filozofia, zwłaszcza starożytna, głosiła, że istnieje coś, czego się czas nie ima, co jest wiecznotrwałe, ponadczasowe – idee, prawda, dusza, bóstwo, Bóg. Krzysztof Michalski: „skoro tak, to strach przed śmiercią jest irracjonalny. Ale jest we mnie mały Krzyś, który się boi i, jak Jezus, chciałby powiedzieć: Ojcze, jeśli chcesz, oddal ten kielich ode mnie…”.
Paweł Kaczorowski
Droga filozoficzna Krzysztofa Michalskiego
Krzysztof Michalski jest dla mnie przede wszystkim filozofem czasu, przemijania, wieczności i życia.
Maciej Potępa
Zapomniane utwory prozatorskie Romana Dmowskiego
Roman Dmowski zapisał się w polskiej pamięci jako główny ideolog Narodowej Demokracji oraz dyplomata, jako przywódca obozu narodowego i publicysta polityczny, jako twórca polskiej niepodległości i niedościgniony wzór patriotycznych cnót.
Wojciech Osiński
Syzyfowa praca. O idei silnego państwa polskiego w działalności i myśli Jarosława Kaczyńskiego
Nawet przeciwnicy polityczni nie odmawiają Jarosławowi Kaczyńskiemu wybitnych zdolności politycznych. Także Aleksander Hall w swojej niedawno opublikowanej książce „Anatomia władzy i nowa prawica” nie jest wyjątkiem, pisząc:
Zdzisław Krasnodębski
Metafizyczna gnoma Lema
Nie Stanisław Jerzy Lec jest autorem recenzowanej książki, a Stanisław (zawżdy) Lem.
Paweł Okołowski
Ustawa Zasadnicza RFN – wielkie osiągnięcie czy bubel prawny?
W tym roku Niemcy świętują 75-lecie Ustawy Zasadniczej RFN, której podpisanie zapoczątkowało tzw. cud gospodarczy. Czy ów dokument, z technicznego punktu widzenia całkiem udany, jest nadal „silnym fundamentem” systemu instytucjonalnego? Tako rzecze prezydent Niemiec Frank-Walter Steinmeier. Wielu ekspertów mu jednak zaprzecza.